koppand Nieuwstraat
Tegelijkertijd met het ontstaan van de ontwikkelingen rond de nieuwe sanering van het gebied ontstond er een run op het koppandje and de rivierzijde van de Nieuwstraatbebouwing. projectontwikkelaars en gemeenteambtenaren, zowel als alle drie de wethouders frequenteerden de bewoners/eigenaars. Zonder het pand technisch onderzocht te hebben, werd op basis van mededelingen van de eigenaar al snel vastgesteld dat het zou moeten worden afgebroken. De eigenaar kreeg bod na bod. De gemeente stelde daarbij dat de waarde afgestemd was op de huidige hoogte, omdat er geen hoogbouw zou komen. Daarop heb ik ondanks geruststellende mededelingen van gemeentewege toch maar het initiatief genomen om wethouders Vogelaar (vanwege de goede ervaringen uit het verleden) en Merkus, die veel goed werk als raadslid voor het gebied gedaan had, uit te nodigen om samen met architect en monumentendeskundige, Han de Vries, bij mij over de toekomst van deze locatie te praten. Ik woon in het gebied., en ter plekke ziet men waarover het gaat. Wij waren het er allen over eens dat het pandje een perfecte afsluiting van de bouwmassa aan de Nieuwstraat was. Weliswaar verzekerden de wethouders ons dat er wel een nieuw bouwwerk zou moeten worden ogetrokken; omdat het restaureren even duur zou zijn dan nieuwbouw. Wel sprak het vanzelf, aldus het college, dat dit qua schaal niet zou mogen afwijken van het huidige pandje. Wethouder Merkus ging zelfs zover door te stellen dat het gerechtvaardigd zou zijn wanneer de gemeente het zou aankopen en het eventueel teveel betaalde zou uitsmeren over het totaal project. Daarmee zou het uit de handen van diegenen blijven die er een winstobject van zouden willen maken. Enige weken daarna waren de eigenaar van het pandje en ik op het gemeentehuis een gesprek met wethouder Merkus over de toekomst van het gebied. Hij toonde ons een architectenschets van een van hetzelfde pandje met een terrasje en wat parasols. Het zou beslist niet groter worden.
voor een uitspraak namens het college op 11 juni 1998 klik hier
Het zou beslist niet groter worden.
De eigenaar van het pandje kreeg enkele weken later bezoek van een argeloze mijnheer die in de krant iets gelezen had over de gebeurtenissen rondom het Veerplein en de Nieuwstraat. Hij had niets met de gemeente te maken en wilde het pandje graag kopen om er een herenhuis voor zichzelf van te maken. Na de eigenaar nogmaals verzekerd te hebben dat hij echt niets met de gemeente te maken had deed hij een bod. Hij zou nog wel even bij de gemeente informeren of hij er echt een herenhuis mocht bouwen. Dat mocht en een koopsom werd met de eigenaar overeengekomen.